O tym jak uratowały mnie perełki...;)

Witajcie! Dziś tematyka nieco odmienna od tej wszechobecnej - około świątecznej (choć bombki się tworzą;). Moja droga koleżanka poprosiła mnie o zrobienie szkatułki dla swojej chrześnicy z okazji jej 18 urodzin. Jak wiadomo, przyjaciołom się nie odmawia więc pełna pomysłów zabrałam się do pracy. Jak się szybko okazało nie była to łatwa praca, bo koncepcja pierwotna zupełnie nie wypaliła, serwetka różana przyklejona na wieko nie wyglądała jak bym chciała, lustrzane odbicie nie do końca mi pasowało, pochlapałam, podmalowałam i... dalej kiepsko...;) Już miałam w szale ścierać wieko całe do żywego drewienka aż pomyślałam, że może zostawię i niedoszły plan pierwszy stanie się planem drugim  dla delikatnej baletnicy. Jak pomyślałam tak zrobiłam ale mi ta delikatna baletnica zaginęła w gąszczu różanym;) No to znów ją podciągnęłam wymieszanym wcześniej z wielkim trudem różem co trochę pomogło ale czegoś nadal brakowało aż w końcu sprawę uratowały perełki, z których zrobiłam ramkę. Na boki  machnęłam szablon, przetarłam, dodałam uchwyt pobielony co by pasował do całości i tak oto prezentuje się szkatułka powstała w pocie czoła i łzach, ale na szczęście powstała na czas ;)

A do kompletu popełniłam jeszcze karteczkę;)

Serdeczności!